انواع لوله تراشه و کاربرد آن

لوله تراشه مانع از انسداد راه هوا هنگام بیهوشی است.

لوله تراشه وسیله‌ای است که مجراهای تنفسی بیمار را حین بیهوشی باز نگه می‌دارد تا بیمار بتواند از اکسیژن و گازهای بیهوشی استفاده کند. لوله تراشه این امکان را برای بیمار فراهم می‌کند که از اکسیژن با غلظت بیشتر از اکسیژن موجود در هوا استفاده کند و علاوه بر آن برخی از گازهای مورد نیاز بیمار در حین بیهوشی را به وی می‌رساند.

لوله تراشه از راه بینی یا دهان وارد تراشه یا نای بیمار می‌شود. پس از این‌که در محل مناسب قرار گرفت، کاف آن پر می‌شود و بالای لوله نیز با استفاده از چسب فیکس می‌گردد. البته برخی از لوله‌های تراشه بدون کاف هستند که در قسمت‌های بعدی آن‌ها را معرفی کرده و در مورد کاربردشان صحبت می‌کنیم.

زمانی که اولین بار لوله تراشه ساخته شد، کاف نداشت؛ اما پس از مدتی کاف‌ها نیز به لوله های تراشه‌ اضافه شدند و باعث ارتقای عملکرد آن‌ها شدند. در ابتدا لوله تراشه به صورت چند بار مصرف طراحی می‌شد و پس از هر بار استفاده شسته شده و پس از ضد عفونی شدن برای استفاده دوباره آماده می‌شد. دیوید شریدان اولین کسی بود که با استفاده از پلاستیک‌های یکبار مصرف، لوله تراشه یکبار مصرف را ساخت و روانه بازار کرد.

کاربرد لوله تراشه

لوله تراشه به طور کلی برای کنترل راه هوایی بیمار در زمان بیهوشی، مراقبت‌های ویژه، تنفس مصنوعی و موقعیت‌های اورژانسی دیگر استفاده می‌شود. همچنین از این لوله برای پیشگیری از ورود ترشحات حلق و دهان یا خون و عفونت به داخل تراشه استفاده می‌شود. سر لوله تراشه به ونتیلاتور متصل می‌شود تا از این طریق اکسیژن و گازهای مورد نیاز برای بیمار تأمین شود.

لوله‌های تراشه تا زمانی که بیماران بتوانند به صورت مستقل نفس بکشند، درون تراشه باقی می‌مانند؛ مشکلی که در این باره وجود دارد این است که در صورت استفاده طولانی مدت از این وسیله ممکن است مخاط تراشه و دیواره‌های این عضو آسیب ببیند. به همین دلیل لازم است برای استفاده طولانی مدت از لوله‌های تراشه اای استفاده شود که ظرافت بیشتری دارند و کاف آن‌ها پس از باد شدن، آسیب زیادی به تراشه وارد نمی‌کند.

مشکل دیگری که وجود دارد، نشت آن‌ است. این مشکل به علت‌های مختلفی مانند عدم تماس بین کاف و دیواره تراشه، کارکرد ناقص دریچه‌ی یک طرفه‌ی موجود در ورودی تزریق هوا و یا عدم جایگیری صحیح لوله تراشه به وجود می‌آید. زمانی که لوله تراشه نشتی داشته باشد، ممکن است گازها به خارج از کاف لوله بروند.

در استفاده از لوله تراشه احتمال آسپیریشن مواد موجود در لوله‌های تغذیه به داخل تراشه وجود دارد. به همین دلیل لازم است که حین استفاده از لوله تراشه به صورت منظم در بازه‌های زمانی مشخص آن را ساکشن کرد.

لوله‌های تراشه مانع از ورود خون و عفونت و ترشحات حلق به داخل ریه می‌شوند.

انواع لوله تراشه

لوله‌های تراشه دارای دو نوع مختلف هستند که در این قسمت هر کدام را به شما معرفی می‌کنیم و در مورد آن‌ها توضیحاتی ارائه می‌دهیم. پزشکان و تکنسین‌های اتاق عمل با توجه به نیاز بیمار بهترین لوله تراشه را تشخیص می‌دهند و از آن برای بیماران استفاده می‌کنند.

• لوله تراشه کاف دار اسپیرال: نام دیگر این مدل، لوله تراشه فنردار است. لوله اسپیرال در دو نوع کاف دار و بدون کاف ساخته می‌شود. در ساخت این وسیله یک لوله فنری نیز به کار می‌رود که وظیفه آن افزایش مقاومت لوله تراشه است. لوله تراشه فنردار برای استفاده‌ موقت مناسب است و ممکن است در استفاده‌های طولانی مدت باعث آسیب رسیدن به مخاط تراشه شود. سر لوله اسپیرال خمیده است؛ این ویژگی باعث می‌شود که به راحتی بتوان آن را از طریق بینی و دهان وارد تراشه کرد.
• لوله تراشه دابل لومن: این وسیله زمانی استفاده می‌شود که بیمار نیاز به جراحی قلب و سینه داشته باشد. مدل دابل لومن برای پیشگیری از ورود خون و عفونت به برونش‌هاست. لوله تراشه دابل لومن دارای دو کاتتر نامساوی است که به یکدیگر متصل شده‌اند. کاتتر کوچک‌تر در تراشه و کاتتر بزرگ‌تر وابسته به نوع جراحی در برونش مورد نظر قرار می‌گیرد.

پزشکان و تکنسین‌های اتاق عمل با توجه به نیاز بیمار بهترین لوله تراشه را تشخیص می‌دهند و از آن برای بیماران استفاده می‌کنند.

لوله تراشه دابل لومن دارای دو کاتتر است.

ویژگی‌های لوله تراشه

کاربرد، مهم‌ترین فاکتور تعیین کننده انتخاب سرنگ مناسب است

لوله‌های تراشه‌ با مواد اولیه مختلفی ساخته می‌شوند؛ متریال‌هایی مانند پلی وینیل کلرید، سیلیکون، کائوچو و استیل پر کاربردترین موارد در ساخت این وسیله محسوب می‌شوند که در میان آن‌ها پلی وینیل کلرید بیشتر استفاده می‌شود.

معمولا لوله‌های تراشه کاف دار هستند. کاف لوله زمانی که در نای بیمار قرار می‌گیرد، باد می‌شود و از انسداد راه هوای بیمار جلوگیری می‌کند؛ همچنین مانع از ورود خون و عفونت به اعضایی مانند ریه می‌شود. البته لوله‌های بدون کاف نیز در بازار وجود دارد. زمانی که بیماران کودک باشند و یا به قدری ضعیف باشند که تحمل استفاده از لوله تراشه کاف‌ دار را نداشته باشند؛ برایشان از نمونه‌های بدون کاف استفاده می‌شود. لوله‌های بدون کاف سایز بندی کوچکی دارند. معمولا لوله‌های با سایز بیشتر از ۶ میلی‌متر کاف دار هستند. در مورد سایز بندی‌ها در پاراگراف بعدی توضیح می‌دهیم.

سایز بندی لوله‌های تراشه نیز در انتخاب آن‌ها اهمیت دارد. سایز بندی این وسیله از ۲ میلی‌متر تا یک سانت متغیر است؛ این اعداد و سایز بندی‌ها اندازه قطر دهانه لوله تراشه را بیان می‌کنند. همچنین طول لوله‌های تراشه نیز مقیاس بندی شده است؛ با این مقیاس‌ها می‌توان تعیین کرد فاصله حلق تا دهان یا بینی چند سانتی متر می‌باشد.

انتخاب لوله تراشه مناسب بر اساس وزن بیمار انجام می‌شود؛ وزن هر فرد تعیین کننده این است که به چه میزان هوا نیاز دارد و لوله تراشه با چه ظرفیتی می‌تواند حجم هوای مورد نیاز او را تأمین کند. برای مثال کودکانی که نیاز به استفاده از این وسیله دارند، وزنشان کم است و از کوچک‌ترین سایز لوله برای آن‌ها استفاده می‌شود. در بین بیمارانی که از سایزهای مختلف لوله‌های تراشه استفاده می‌کنند؛ نوزادان نارس به کم‌ترین میزان هوا نیاز دارند.

علاوه بر وزن بیمار، کاربرد لوله نیز در تعیین سایز و نوع آن تأثیر دارد. همانطور که در قسمت‌های قبلی توضیح دادیم لوله‌های مدل دابل لومن برای جراحی‌های قلب و سینه استفاده می‌شود و زمانی که به دلیل بیهو‌شی برای بیماران از لوله‌های تراشه استفاده می‌شود، نمونه‌های فنردار و معمولی انتخاب می‌گردد.

معمولا خرید لوله تراشه بر عهده بیمار یا همراهان او نیست و جزو وسیله‌هایی است که از سوی بیمارستان‌ها ارائه می‌شود. به همین دلیل می‌توانید اطمینان داشته باشید که بیمارستان‌ها بهترین خدمات را به شما ارائه می‌دهند و از بهترین و با کیفیت‌ترین تجهیزات برای سلامت بیماران استفاده می‌کنند.