سوراخ کردن گوش (پیرسینگ) در شرایط استریل، در مجموع عملی کم خطر است اما در مواردی ممکن است این مسئله دردسرساز شود که بهتر است با نظارت کامل پزشک انجام گیرد، مخصوصا در گروه های زیر که عبارتند:
- افرادی که مستعد عفونت هستند، مانند بیماران دیابتی یا افرادی که کورتون مصرف می کنند
- افرادی که بیماری هایی دارند که خونشان به راحتی منعقد نمی شود و احتمال خونریزی در آن ها بالا است
- افرادی که داروهای ضدانعقاد خون مصرف می کنند
توصیه های ایمنی برای سوراخ کردن گوش
1. نرمه گوش که همان قسمت پایینی گوش است، از بهترین نواحی بدن برای آویزان کردن آویز و گوشواره است که خطرات احتمالی کمتری در پی دارد، بدین جهت توصیه می شود فقط نرمه گوش را سوراخ کنید.
2. اگر قصد دارید گوشواره ای غیر از جنس طلا به گوشتان بیندازید، حتماً با فردی که گوشتان را سوراخ میکند مشورت کنید و از درستی انتخاب گوشواره خود مطمئن شوید.
3. اگر پوست حساسی دارید، احتمالاً گزینه مناسب برای شما گوشواره ای از جنس طلا و یا استفاده از گوشواره های طبی ضد حساسیت است. یادتان باشد که قبل از لمس کردن گوش هایتان دست خود را بشویید. این کار احتمال عفونت و گسترش آلودگی را کاهش می دهد.
تا وقتی که زخم گوش هایتان کاملاً خوب نشده است، به این موارد توجه کافی داشته باشید:
- گوشواره های طبی را باید روزی دو بار (یک بار صبح و یک بار شب) تمیز کنید.
- برای تمیز کردن اطراف سوراخ گوش نیز از محلول ضد عفونی کننده ویژه گوش استفاده کنید. محلول را روی تکه پنبه ای بمالید و ناحیه بین گوش و گوشواره را تمیز کنید.
- چند بار در روز گوشواره طبی خود را در گوشتان بچرخانید. این کار مانع از چسبیدن گوشواره به زخم سوراخ گوش می شود.
- گوشواره را تا زمان مشخصی در گوش نگه دارید. شما باید حداقل بین 4 تا 6 هفته بعد از عمل سوراخ کردن گوش از گوشواره استفاده کنید وگرنه زخم تازه جوش می خورد و سوراخ ناپدید می شود.
- اگر بعد از گذشت یک روز از سوراخ کردن گوشتان قرمزی و تورم یا درد مشاهده کردید با احتمال این که علایم عفونت است باید به پزشک عمومی مراجعه کنید.
- یادتان باشد که در مدت ترمیم گوش از هیچ نوع افشانه وِیژه مو یا خوشبو کننده و ادکلن در محل سوراخ گوش استفاده نکنید. درضمن تا قبل از درمان محل سوراخ شده با گوشواره هایتان بازی نکنید و آن را نکشید.
معرفی گوشواره کافل
یکی از زینت و زیباییهای پرطرفداری که برای خانمها استفاده میشود، گوشواره است. در بین انواع گوشوارهها، گوشوارههای ریز میخی سوزنی طرفداران بیشتری در بین خانمها دارد. چرا که این نوع گوشواره در عین سبک وزنی و ظرافتی که دارند، جلوه بیشتری دارد. این گوشوارههای باکیفیت قابل استفاده برای گوش سوراخ کن ها میباشد. ظرافت، رنگ بندی زیبا و کیفیت ساخت این گوشوارهها، زیبایی این محصول را چندین برابر کرده است. این گوشوارهها استریل شده و درنتیجه باعث بروز حساسیت و عفونت گوش نخواهد شد. این گوشواره طبی دارای گیره محکم و مناسب بوده و به راحتی قابل انداختن می باشد. گوشواره طبی کافل برای جلوگیری از بسته شدن سوراخ های گوش پس از ایجاد کردن آن ها، استفاده می شوند. همچنین این گوشواره از عفونت کردن سوراخ گوش نیز جلوگیری می کنند. استفاده آسان از گوشواره های کافل از مزایای آن ها ست. این محصولات فاقد درد و خونریزی حتی به میزان اندک می باشند، بی صدا و ضد حساسیت می باشد.
روش استفاده از گوشواره کافل
- گوشواره ها را به آرامی در درون سوراخ گوش، فرو ببرید و به مدت چندین هفته به این صورت نگه دارید.
- روزی چند بار گوشواره های طبی را به آرامی درون سوراخ گوش ها بچرخانید و حرکت دهید.
- هر روز سوراخ لاله گوش و گوشواره طبی را با الکل ضدعفونی کنید.
- بعد از انجام عمل سوراخ کردن لاله گوش، تا چند روز از رفتن به حمام خودداری کنید.
- استفاده از گوشواره ها باید تا زمان ترمیم شدن کامل سوراخ لاله گوش ادامه یابد.
- این کار برای جلوگیری از زخم شدن سوراخ گوش و جلوگیری از بسته شدن آن لازم است.
نکات مهم استفاده از گوشواره کافل
- باید تورم و التهاب ناشی از سوراخ شدن لاله گوش، به طور کامل از بین رفته باشد.
- نباید هنگام چرخاندن گوشواره درون سوراخ گوش، درد و ناراحتی را احساس کنید.
- نباید از سوراخ گوش خون یا ترشحات دیگری بیرون بریزد.
ویژگی های گوشواره کافل
- عدم ایجاد حساسیت
- ساخته شده در رنگ بندی های متفاوت
- سبک و قابل استفاده آسان
- تولید شده از فلز با رنگ طلا
بعد از چه مدت می توان گوشواره را خارج نمود؟
بهترین زمان بعد از 6 هفته است. باید توجه داشت برای بسته نشدن مجدد محل سوراخ گوش لازم است در 6 ماه اول بیشتر از 24 ساعت گوش شما بدون گوشواره نماند. درصورت استفاده از گوشواره های نامرغوب پوست و بدن شما واکنش نشان داده و باعث بسته شدن محل سوراخ می گردند.
چگونه باید فهمید که محل سوراخ گوش ترمیم شده است؟
الف. پوست اطراف سوراخ گوش در جلو و پشت لاله گوش باید کاملا خشک باشد.
ب. نبودن تورم و التهاب و قرمزی روی پوست لاله گوش
ج. نبودن خون و ترشحات آبکی
د. عدم احساس ناراحتی هنگام چرخاندن گوشواره