بالای تنه انسان شامل قفسه سینه، شکم و لگن میشود. شکم توسط عضلات دیوارههای خلفی (پشت)، قدامی (جلو) و جانبی احاطه شده است و در زیر دیافراگم تا دهانه ورودی لگن قرار دارد. داخل شکم احشا شکم قرار دارند. شکل شکم به وضعیت عمومی بدن، حالت فیزیولوژیکی اندامهای داخلی و قابلیت کنترل جداره شکم بستگی دارد. موقعیت احشا داخل شکم در حالت ایستاده، تنها توسط نیروی جاذبه کنترل نمیشود، بلکه مقدار زیادی به توانایی دیواره قدامی شکم در نگهداری آن وابسته است. ضعف عضلات شکم میتواند توانایی دیواره قدامی برای حفظ شکل طبیعی شکم را کم کند و در نتیجه در قسمت تحتانی شکم برآمدگی به وجود آمده و احشا شکم در حالت ایستاده به سمت پایین تمایل پیدا میکند. به این عارضه، افتادگی شکم میگویند که موجب بدشکل شدن ظاهری بدن میشود. علاوه بر این به دلیل این که وزن شکم به سمت پایین و جلو میافتد، مرکز ثقل بدن تغییر میکند و فشار آن بر مهرههای ستون فقرات وارد میآید که در درازمدت موجب افزایش قوس کمر و فشار بر مهرههای کمری میشود و درد و ناراحتی را به وجود میآورد.